In juli 2009 publiceerden de Provinciale Milieufederaties en de stichting Natuur en Milieu het rapport ‘Geconcentreerde windkracht in de Lage Landen’. De studie werd, zoals het dertien pagina’s tellende document meldt, ,,uitgevoerd in overleg met” Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, De Landschappen, Vogelbescherming Nederland, de Waddenvereniging en Milieudefensie.
De in het document uitgewerkte visie op windenergie in Nederland ging uit van de plaatsing van 6000 MW op land (waarvan toen nog 400 MW voor Fryslân) en wees zogenoemde ‘windlandschappen’ aan, waarbinnen windturbines zouden moeten worden geconcentreerd om schade aan natuur en landschap te minimaliseren. De kaart op pagina 9 laat zien dat het in Fryslân ging om opstellingen tussen Franeker en Leeuwarden langs de A31, tussen Leeuwarden en Grouw langs de A32 en tussen Heerenveen en Drachten langs de A7.
Het rapport meldt: ,,Daarbuiten geen nieuwe windmolens en oude molens op termijn uitplaatsen.” Het rapport kan gelden als de tegenhanger van het een maand eerder (juni 2009) gelanceerde windmolenplan (Aanbod600) van Platform Duurzaam Fryslân, de provinciale windenergielobby. Dat ging uit van opschaling van windmolens en plaatsing in clusters her en der in de provincie.
Op 25 oktober 2012 protesteerden de verzamelde Friese natuur- en milieu-organisaties bij Provinciale Staten tegen de concept-structuurvisie Windstreek 2012 en de daarin aangegeven 'zoeklocaties'; gewezen werd op de eigen suggesties in 'Geconcentreerde windkracht'. ,,Waarom moeten er van de 3 zoekgebieden er 2 gerealiseerd worden in het open gebied rond de Waddenzee en in het IJsselmeer, terwijl hier zwaarwegende argumenten vanuit natuur en landschap tegenin te brengen zijn.”
Mogelijk heeft de Friese Milieu Federatie definitief besloten tot een bondgenootschap met Platform Duurzaam Fryslân toen bleek dat de coalitie PvdA/CDA/FNP doof bleef voor haar insteek. Het natuurplan voor windmolens werd overigens al onmiddellijk bijna volledig genegeerd door politiek en media in Fryslân. Milieuorganisaties pleitten al sinds het midden van de jaren negentig zonder veel succes voor concentratie van windmolens in de industriezones van Franeker-Harlingen, Leeuwarden, Sneek, Heerenveen en Drachten.
Zo hoopten zij het open Friese landschap te beschermen. De bekende sociaal-geograaf Meindert Schroor zei in 1995 al ,,dat het noordwestelijk deel van Westergo, met de Bjirmen als kerngebied, een voor West-Europa uniek landschap heeft dat door de komst van een groot aantal windmolens zwaar zal worden beschadigd” ('Pleidooi voor windmolens in industrieparken', Leeuwarder Courant, 24 januari 1995). Schroor zag geen bezwaren tegen een megapark bij Heerenveen: ,,Iedere kenner van het landschap ziet dat dit gebied zowel visueel als qua structuur inmiddels al sterk is aangestast (..).”
Anno 2014 ziet de werkelijkheid er iets anders uit: in het gebied Harlingen-Tzummarum (de Bjirmen) staat rond de 100 MW gepland, Heerenveen blijft steken op 35.
Begin dit jaar verwees de Waddenvereniging nog naar ‘Geconcentreerde windkracht’, echter zonder duidelijk te maken dat het huidige traject met Fryslân foar de Wyn volledig in strijd is met de in 2009 door haarzelf onderschreven beperkingen voor windenergie in Fryslân.
Fryslân foar de Wyn inventariseert nu tientallen ,,kansrijke initiatieven” voor windenergie verspreid over het hele noordwesten en noorden van de provincie, waaruit een commissie voorstellen zal doen aan de Staten. In de door de milieuorganisaties in 2009 aangewezen ‘windlandschappen’ komt men amper een initiatief tegen, terwijl anderzijds zeker zeven clusterplannen in de lijst van Fryslân foar de Wyn vloeken met de eerder neergelegde milieudoelstellingen. Op industrieterreinen en in bedrijvengebieden worden amper plannen voorgesteld. Rondom Leeuwarden, Sneek en Drachten gebeurt niets op het gebied van windenergie: juist de steden met de grootste industriegebieden doen niet mee.
De Waddenvereniging heeft op 15 mei aangekondigd zich te zullen buigen over de initiatieven verzameld door Fryslân foar de Wyn. Helder is dat de ruimtelijke verspreiding van die inititatieven lijnrecht in strijd is met ‘Geconcentreerde windkracht’, dat destijds dus ook door de Friese Milieu Federatie en It Fryske Gea werd gesteund.
Gezien de jongste ontwikkelingen mag de conclusie zijn dat de natuurliefhebbers en landschapsbeschermers zijn weggezet door de politiek en volledig, zowel tactisch als strategisch, zijn overvleugeld door de windmolenbouwers.
Wat een fiasco.
.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten