Het is wel duidelijk wie de zeventig salarissen ophoest van zo’n club met duizend leden: de belastingbetaler.
‘Windmolens op land zijn hard nodig’, meldde Berkhuizen op 3 april. Vanwege de opwarming van het klimaat, waarvan Berkhuizen denkt dat die door mensen wordt veroorzaakt. Het Nederlandse Energie Akkoord van 2013 is volgens hem ,,een belangrijke aanzet” om de volgens hem noodzakelijke terugdringing van de uitstoot van broeikasgassen te bereiken. Daartoe zijn grote windparken op land onmisbaar. Natuurlijk moet het allemaal zorgvuldig gebeuren en het liefst met draagvlak bij lokale gemeenschappen. Als het even kan, moeten die gemeenschappen meeprofiteren van windmolens, zodat ze er ook concreet voordeel bij hebben.
,,Windmolens dragen zo bij om de problemen van de wereld (klimaatproblematiek) en de problemen van de eigen omgeving (leefbaarheid) op te lossen. Met die visie voor ogen is het nu tijd grote stappen te zetten.”
Ziedaar de groene religie zoals kort en bondig verwoord door een van haar hogepriesters. Maar stel nu even dat de temperatuurstijgingen op aarde inderdaad door de mens worden veroorzaakt – wat volgens velen helemaal geen uitgemaakte zaak is, maar goed. Draagt het massale Nederlandse windenergieprogramma, zoals afgesproken in het Energie Akkoord, dan inderdaad bij aan de gewenste reductie van CO2-uitstoot in de wereld?
Welnee. Er zal geen enkele conventionele energiecentrale om worden gesloten. De CO2-uitstoot in Europa neemt door de Nederlandse ‘groene’ inspanning amper af: door de emissiehandel verplaatst ze zich slechts naar landen die minder moeite willen doen om haar terug te brengen. Op wereldschaal produceert Nederland trouwens slechts 0,5 procent van de CO2-uitstoot (China 24 procent, VS 18 procent, EU 14 procent). Daarmee komt de (theoretische) bijdrage van het Energie Akkoord aan de gewenste mondiale afname dicht in de buurt van onmeetbaar.
Dat Energie Akkoord kost, de schattingen lopen uiteen, ergens tussen de 18 en 60 miljard euro.
Niettemin is de redeneertrant van Berkhuizen populair bij zijn goedgelovigen. Bijvoorbeeld bij Pier Soepboer uit Holwerd, die onlangs in een opiniestuk in de Leeuwarder Courant weer eens hetzelfde duurzaamheidssprookje mocht ophangen. De Friese windmolens gaan meehelpen om de wereld te redden en ‘wij’ moeten dus de aantasting van onze landschappen door megaturbines maar voor lief nemen.
Ik heb het al eerder betoogd: deze ‘pastelgroene’ religie gaat het maken van een werkelijk verschil uit de weg. Ze is helemaal toegesneden op pacificatie van het schuldgevoel van de rijke westerse middenklasse over haar energieverspillende levenswijze – vandaar waarschijnlijk ook de uitbundige subsidiëring van een club als Milieudefensie, maar dichter bij huis ook van bijvoorbeeld de Friese Milieu Federatie.
Erger is dat zij met dezelfde misplaatste morele praatjes de schade van windmolens voor het landschap, en de ziekmakende lasten van windmolens voor omwonenden, bagatelliseert. Ook wordt het liefst maar verzwegen dat je met de miljardensubsidies voor windenergie ook iets écht nuttigs kan doen. Maatregelen die onze energieverspilling tegengaan zijn vele malen effectiever bij het terugdringen van CO2-uitstoot dan het plaatsen van windturbines. Alleen al het terugbrengen naar 120 km/u van de in 2012 verhoogde maximumsnelheid scheelt een slordige 500 MW aan windmolens. Beperking van het vliegverkeer zou in dat verband nog veel meer zoden aan de dijk zetten. Idem dito voor wat betreft het autogebruik.
En wat denkt u van het effect van een Europees importverbod op producten uit China, de grootste CO2-uitstoter ter wereld?
De morele claim die mensen als Hans Berkhuizen en Pier Soepboer – onder het aanroepen van hun profeet Wubbo Ockels – op de discussie over windenergie leggen, is ronduit bespottelijk. Columnist Martin Sommer heeft een punt in de Volkskrant van vandaag: ,,Laten we Wubbo Ockels zijn religie niet kwalijk nemen. Maar hou die bewonderaars in de gaten.”
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten