zaterdag 6 mei 2017

Sjoerd Spanninga (1906-1985), 'Terras'

Hoe mannich skepsel 
lit him hjir bewûnderje 
en freget driuwend 
om attinsje 
in nonsjelant gebeart 
dat moaie fuotten tilt 
mar nim je mear notysje 
fan de show 
wer sedich yn ‘e rok ferdwynt – 
wylst har in pear 
pikante knibbels 
de strakke nijlonhoas 
misdiedich oer de kop 
dat jin it bloed 
nei boppen foezelt 
en ’t rakkertsreau 
der even oars fan wurdt 
oft har bretaal bedoelen 
him ferryf’le fielt 
mar op itselde stuit 
flitst har ûndogensk wêzen 
jin sa faai temjitte 
út it chique foudraal 
dat men fan skrik 
in bline taast docht 
nei jins deugdsumheden 
en hiel de strjitte dûzelt 
foar in amerij. 


 (Yn: Sonde 20-5 (1975), s. 22)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten