Let op: we worden de oorlog ingepiepeld

 

‘Zelensky koerst aan op een staakt-het-vuren. Rusland moet de aanvallen op de civiele infrastructuur staken, afzien van bombardementen en geen militaire operaties uitvoeren in de Zwarte Zee. Daarna kunnen echte onderhandelingen beginnen. De uitwisseling van gevangenen kan dan bijdragen aan het opbouwen van vertrouwen’ (NRC).

Zo luidde onlangs de boodschap van de Oekraïense vredesstichter aan de Europese Unie. Het gesprek met Europese regeringsleiders in Brussel ‘verliep in een rustige, zakelijke sfeer’, heel anders dus dan de eerdere ontmoeting van Zelensky met Trump en Vance in Washington. Natuurlijk willen de Russen geen staakt-het-vuren, ze willen een alomvattende vredesregeling, maar een kniesoor die daar op let. Zelensky verkoopt het soort sprookjes waar ‘Europa’ graag in wil geloven.

Wie weleens naar Napoleon Macron luistert, of de Duitse mislukking van Buitenlandse Zaken Baerbock, of de Britse oorlogshitser-zonder-leger Starmer, die snapt wel wat de westerse bedoeling is met zo’n staakt-het-vuren. Dezelfde bedoeling die achter de Franse en Duitse steun aan de Minsk-akkoorden van 2014 en 2015 stak: om een ‘window of opportunity’ te creëren waarin Oekraïne kan worden herbewapend, zodat de oorlog daarna met fröhliche moed kan worden voortgezet.

Deze keer wordt zelfs gefantaseerd over Europese ‘peacekeepers’ in Oekraïne. Die zouden zo’n wapenstilstand dan op een of andere manier moeten garanderen. Maar Rusland heeft de stationering van Amerikaanse of Europese troepen in Oekraïne al menigmaal categorisch afgewezen. Zonder hun instemming komen zulke troepen er niet, nog afgezien van de vraag of het Europese publiek er akkoord mee zou gaan. Italië en Polen hebben al beleefd bedankt voor de eer. Het is ook een héél slecht idee. Voorbeelden genoeg, neem Bosnië, van strijdende partijen met hun eigen agenda die bloedige ‘incidenten’ creëren rond vredestroepen. Maar in dit geval breekt voor je het weet de Derde Wereldoorlog uit.

Niettemin stomen ze door. We worden de oorlog in gepiepeld. EU-kopstuk Von der Leyen heeft recentelijk bedacht dat de Unie zich voor 800 miljard euro in de schulden moet gaan steken om de herbewapening van zichzelf en beschermeling Oekraïne te bespoedigen. Die 800 miljard euro komt bovenop de reguliere, immer hogere defensiebudgetten van de lidstaten. En bovenop de 120 miljard euro die de Unie al aan Oekraïne heeft verpatst in de vorm van giften en leningen en geleverd schiettuig.

Al met al een biljoen Europese euro’s voor een confrontatiepolitiek jegens Moskou die louter zelfdestructief uitpakt. Groot-Brittannië en Duitsland zijn in recessie, hun legers uitgekleed, hun binnenlandse politiek verkeert in een permanente staat van crisis. In Nederland is het niet veel beter; het stikstof regeert en de inflatie stijgt met de energieprijzen mee als een F-35 op een ‘Frisian Flag’-oefening. Die dingen gieren over mijn huis, as we speak. 

Maar als we het niet in de broek doen voor de boeman wordt het niks met die 800 miljard euro. Dan gaan we ons, stel je voor, zorgen maken over belangrijke zaken. Zoals de belastingdruk, de sociale zekerheid, de jeugdzorg, de gezondheidszorg, het milieu, de cultuursector, het openbaar vervoer. De kunst is om iedereen voortdurend te laten geloven in een of andere acute militaire dreiging. Dat doe je door ‘narrative control’. Je dwingt je lezers één perspectief door de strot. Systematisch. Net zolang tot ze het lekker vinden. En de Derde Wereldoorlog een feit is.

.