Een-tweetje om de pluriformiteit pootje te lichten

Een voorspelbare beweging in noordelijk medialand. De marginaliserende Omrop Fryslân en de noodlijdende Leeuwarder Courant vinden elkaar in de formule van ‘één groot Fries mediacentrum’. En net deze week laat Marcel Broersma, de huishoogleraar journalistiek van de Leeuwarder Courant, in de Moanne weten dat hij wel wat ziet in een ‘andere aanpak’ – bedoeld wordt waarschijnlijk een collectief-regionale aanpak – van het ‘snelle nieuws’. 

Als dat niet allemaal vantevoren gepland is, ben ik geen onderzoeksjournalist. 

De vorige hoofdredacteur van de Leeuwarder Courant, Rimmer Mulder, pleitte al bijna wekelijks voor meer samenwerking met de Omrop. In het kader van de lamme helpt de blinde zou er volgens Mulder een structurele samenwerking moeten ontstaan tussen de staatsbekostigde regionale radio- en televisiezender en de commerciële, maar verliesgevende NDC Mediagroep – u weet wel, het concern waarvan de nieuwe directeur graag in Lauswolt ontbijt. 

Toen ik in december 2008 in een groot stuk pleitte voor een veel sterker regionaal profiel van de Leeuwarder Courant, vond Rimmer Mulder nog wat anders. Ik had er niets van gesnapt. En van Marcel Broersma, toen ook al werkzaam aan de Rijksuniversiteit Groningen, werd niets vernomen. 

Wat wil Broersma nu precies met dat ‘snelle nieuws’? Hij wil ‘een andere aanpak’ en hij wil het ‘organiseren’, lezen we. Hij verdomt blijkbaar categorisch om te zeggen dat iemand, mogelijk iemand van de Leeuwarder Courant, hem heeft gevraagd om het ideetje van Jan Koster, directeur van de Omrop, te steunen. 

Tsja, snelnieuws (een mooi woord, vergelijk het Duitse Schnellboot) collectief verwerken – dat is natuurlijk wat Broersma bedoelt – zal zoveel fte’s niet besparen. Snelnieuws verwerken betekent, zeg maar, het tikken van politieberichten. Dat is zo gepiept en bovendien zijn daar zat stagiair(e)s voor te vinden. Nee, dat collectieve, fte’s besparende nieuwe journalistieke noordelijke samenwerkingsidee moet natuurlijk geconcretiseerd worden in werkvelden waar het er werkelijk toe doet. Bij de échte journalistiek. Broersma zegt dat liever niet plompverloren, omdat hij weet dat zulks onvermijdelijk ten koste gaat van de pluriformiteit in het medialandschap. En een hoogleraar die dáár voor pleit… 

De Moanne gaat vervolgens vrolijk verder met juist dát te schetsen: de voordelen van gezamenlijke onderzoeksjournalistiek. Drie verslaggevers van Dagblad van het Noorden werken sinds kort samen met twee journalisten van de Leeuwarder Courant in een ‘permanente brigade’. Ze onderzoeken of het niveau van gemeenteraadsleden in Noord-Nederland aan het kelderen is. “En of een klein aantal ambtenaren het echt voor het zeggen heeft,” legt Jan Rozendaal, die iets digitaals bij NDC doet, uit. 

Niks snelnieuws dus. Juist géén snelnieuws. 

Snel fuseren, dat wel. 

Hoofdredacteur Lútsen Kooistra en GPTV-directeur Wout Gerstel hebben groot gelijk met hun reserves over het Omrop-ideetje. “Mear fan itselde is gjin sint wurdich,” zegt Kooistra in het Friesch Dagblad van vandaag. “De minsken yn Fryslân sitte dêr net op te wachtsjen. Hja hawwe belang by ûnderskied.” 

De taalchantage van Jan Koster is daarbij stuitend. Concessies aan de pluriformiteit vindt hij acceptabel – “Dat is better as dat der net ien spesifyk Frysk medium mear wêze soe.” Mijn Friestalig hoongelach weerklinkt zowel in de burelen van de Omrop als in de ontbijtzalen van Hotel Lauswolt.



.