Jan
Tjerk Auke Wytzes Boonemmer,
ferver
fan berop, ferversfeint,
opstriker
fan te lytse rinten,
likefolle
talinten as soarten fan toarst,
de
man stoar as folkstaalleginde yn it earmhûs.
No
wit ik wol dat te Stoppelgea
noait
gjin skylfisk komt,
en
ek wol dat men al
waarlijk
een stuk om den hoek is
als
men weet waarover men het hebben zal,
mar
op in dei komt men dan, it rint al nei fiven,
de
sinne djip yn ’t westen en it folk op hûs oan,
út
by in hôfke. En men trêdet oer ’t grind,
suver
bûten jinsels fan ’e spanning,
en
men stiet stil by de earestien
en
dikeret
mei
bange eagen
yn
it Neat.
Tsjinprestaasje?
‘Wat
ik jim opdreune kin’, seit Auke,
‘is
oars net as it bytsje Frysk dat ús mem en de boeren
my leard hawwe.’
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten