Oboal om fuort en werom

1

Hadrianus en heit

De likenis fan de hadrianus en de heit

fertelt oer kowehûden en sestertiën.

Sa lang al is it stil oan tafel.

Sa lang al wikselje wy in wurd.

Foar dy nim ik it Freulehorloazje mei

dat ik noch wol earne ha, myn prizen,

tsjelken, drinkbekers fan Van Idsinga,

de hiele rotteplan, plus in pear gewoane

Fryskichheden, lykas dat it dien wie

mei de boer en de fisker en de ljippen

en de priiskeatserij. Dat it skoskerinnen

mei dy derby my stikken better ôfgie.

Ut it âld Frysk Museum nim ik mei

in oboal om werom, fuort fan de Frisii.

Dan romje ik út myn hok en hûs

it wurd “ûndergong”, it wurd “iensum” –

Rome sil út nijbouplannen ferrize,

mar foar it hoedzjen fan wat nachts lyts

de wrâld út ’e wei noch wekker leit,

heit, jou ik dy de geefste hadrianus mei.

2

Audwulf Frisia

“Sieltsje, swalkerke, moaipraterke,

útfanhûzer en maat fan it liif,

wêr silst nei dyn flaterke hinne?

Nei in tsjustere, kâlde en dizige oarde

en grapkes silst net mear meitsje kinne.”

De ien krijt rigels, rym en roem, de oar

fiif munten en gjin wurd op papier.

Wat jout men in fertsjusteremoanne

broer fan Beowulf en Gerulf

dan mei op syn lêste reis?

‘Auda’ betsjut lokkich lot. Dus gouden

riders, ringen, spjelden, hingers? Gjin

Moles Hadriani oan de Tiber,

yn it ûnthâld fan seelju en keaplju,

gjin ingeleboarch of in Pons Aelius.

Op syn bêst in stikje yn ’e krante,

útknipt en yn in ordner bedarre,

ornearre om te lêzen as it reint

en as der wer in ferwinske kening

weiwurdt yn in ûnberikbere provinsje.


3

Wyldejacht op in artefakt

Dyn lêste kâns om krinten te weagjen
en dyn jierren te splissen

komt mei it waarme simmerfront.

Balstjurrige wolken. Rein op komst.

Alles wat sein is op in skaaltsje,

ek it sierstik fan gouden filigraanwurk,

mei reade almandyn ynlein; it weaget

deryn foar in oarloch oan it swurk.

De reiden binne dyn wapens, wachtsje

op it fûgelteken fan de ferstruiïng.

Boppe de bûtlannen fan Terpstra

dogge myn tolf wyldejachthynders

ek al frijwat – of heit, wolst noch fjochtsje

tsjin it

guod troch de slangen




.